Carpe Diem
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt. Dit zinnetje, door John Lennon in het liedje `beautiful boy´ gezongen en later door Acda en de Munnik in ‘Laat me slapen’, blijft mij al jaren bij. Ik ben me altijd bewust van de geluiden om mij heen en ik link vaak muziek/liedjes aan een bepaalde situatie, plek of gebeurtenis. Zo nu en dan ‘popt’ dit zinnetje bij me op en sta ik er even bij stil. Is dit nog op mij van toepassing. Zit ik zelf aan het stuur of wordt ik geleefd?
Volgens het boekje
Toen ik opgroeide paste deze zin niet bij me. Ik was juist plannen aan het maken. Studeren, een goede baan, een relatie, samenwonen; alles liep volgens ‘het boekje’. Onafhankelijk, financiële zekerheid, huisje, boompje, beestje. Dingen die ik vanzelfsprekend vond en eigenlijk nooit bij stil stond. ‘Zo hoorde het gewoon’. En voor mij voelde dat op dat moment ook prima. Ik had geen reden om er aan te twijfelen. Het was goed.
Totdat ik in aanraking kwam met een aantal heftige gebeurtenissen. Hadden mijn ouders ook ooit bedacht dat ze samen oud zouden worden, toch gingen ze na bijna 25 jaar scheiden. Ik kreeg te maken met de dood, een dierbare overleed op 54 jarige leeftijd onverwachts. Ik maakte bepaalde keuzes; mijn relatie liep stuk, ik ging alleen wonen en kocht op mijn 24e een eigen huis. Ik twijfelde aan ‘het boekje’ wat ik tot zover altijd voor waar had aangenomen.
Loslaten
Langzamerhand ben ik meer los gaan laten. Wat is belangrijk voor mij? Waar voel ik me goed bij? Als je me 15 jaar geleden had verteld dat ik een relatie aan zou gaan met een man met vier kinderen, dan had ik je voor gek verklaard. Want kinderen; nee dat was niet aan mij besteed. Ik werd wel een leuke tante, lekker gek doen maar de zorg en de verantwoordelijkheid er niet voor hoeven te dragen. En toch.. we zijn al 10 jaar bij elkaar, ik heb een goede relatie met mijn stiefkinderen en we hebben nu samen een prachtige dochter. Ook mijn zekerheid heb ik losgelaten. Ik heb mijn vaste baan opgezegd en ben nu als zzp’er aan de slag. Reuze spannend, volledig uit mijn comfortzone, maar een keuze waar ik iedere dag nog trots op ben!
Wat is een ideaalplaatje? Houd je daar altijd aan vast? Of ben je ook wel eens flexibel en makkelijk? Ik ben door de tijd heen makkelijker geworden. Soms snappen naasten mij niet helemaal. Nee, mijn huis is niet ‘af’. En ja, de tuin zou misschien ook wel wat vaker bijgewerkt kunnen worden. Maar draait het daar om in het leven? Voor mij niet. Waar voor mij de waarde in zit is een goed gesprek, zo nu en dan een kaartje sturen naar iemand die het even nodig heeft, een onverwachts bosje bloemen of een goed glas wijn met een goede vriendin.
Zit jij nog aan het stuur?
Iedereen heeft wel eens een moment dat hij denkt; dit had ik niet zo gepland. En natuurlijk ga ik ook wel eens onderuit. Dan wil ik teveel tegelijk. En dan komt dat ene zinnetje toch wel weer voorbij. Het brengt me lucht. Het brengt me ook dat ik meer kan relativeren. Wat is nu écht belangrijk voor me? Aan welke plannen houd ik vast en welke laat ik varen?
Vraag jij jezelf wel eens af wat voor jou belangrijk is? En of je je nog wel goed voelt bij datgene wat je doet? Past jouw functie nog wel bij je of wordt het tijd om een andere richting in te slaan?